شکاک
نوشته شده توسطراضيه رضايي 23ام شهریور, 1404#شکاک_نباشید
با شك و بدبيني زندگي نكنيد، اگر متوجه مسئله اي شك برانگيز شديد و شخصيت شكاكي نداريد، بدون قضاوت و با ارامش حتما مطرح كنيد و از كارهاي پليسي دوري كنيد.
🍃 یکی از راه هایی که خیلی کمک میکنه همسرتون بیشتر به نظر شما اهمیت بده اینه که هر از گاهی در تصمیم گیریها و یا موقعیتهای مختلف بهش بگین:
👈 هرچی شما بگی
👈 شما آقای خونه ای
👈 هرچی خودت صلاح میدونی
👈 بالاخره مردی گفتن، زنی گفتن
✅ اگر به موقع و نه دائمی و با لحن مناسب این حرفها رو بزنید مطمئن باشین که اثر خواهد داشت. یه وقت هایی بد نیست گفتن این حرفها.
┈┈•°.⤳❁ ♥️ ❁⬿.°•┈┈
💕
زندگی را بازی کنید
نوشته شده توسطراضيه رضايي 23ام شهریور, 1404
#زندگی_را_بازی_کنید
💕💕 #تربیت_فرزند میدونستین همهی زندگی کودک باید بازی باشه؟
بازی حمام رفتن؛
بازی غذا خوردن؛
بازی مسواک زدن؛
بازی لباس پوشیدن؛ و یا دستشویی رفتن؛
غیر از این هر چیزی باشه، کودک دوست نداره انجام بده.
دیر یاد میگیره و زود یادش میره مگر اینکه با بازی باشه.
مثلا برای بازی دستشویی رفتن بهش میگیم: دستشویی یک غاره،
میخوایم از روی پل بریم بارمونو خالی کنیم و برگردیم (یک مسیر فرضی در نظر میگیریم مثل خط فرش یا با وسایل مختلف مثل شال، روسری و… مسیر آماده میکنیم)
کودکان
نوشته شده توسطراضيه رضايي 23ام شهریور, 1404کوچه و خیابان پر از کلمات رکیک است، کودکان آن ها را می شنوند و گاه می خواهند از آن ها تقلید کنند.
حتی اگر کودک این نوع کلمات را در خانه نشنود، ممکن است گاه لغات نامناسبی ادا کند.
شما به عنوان والدین نباید بیش از حد در این مورد حساسیت نشان دهید.
جذابیت این نوع لغات برای کودک در برانگیختن واکنش دیگران است.
بیشتر اوقات کودک حتی معنی آن ها را هم نمی داند. زمانی که فرزندتان کلمه رکیکی بیان می کند
شما باید با خونسردی از او بپرسید آیا معنی آن را می دانی؟
و سپس توضیح دهید که بعضی لغات موجب ناراحتی دیگران شده
و نباید آن ها را به کار برند و اگر معنی لغتی را نمی داند باید از بیان آن پرهیز کند.
┈┈•°.⤳❁ ♥️ ❁⬿.°•┈┈
💕
اهمیت دوران کودکی
نوشته شده توسطراضيه رضايي 13ام شهریور, 1402اهمیت دوران کودکی
کودک در کتاب لغت چنین تعریف شدهاست: «کوچک و ناتوان؛ فرزند دختر یا پسر که به حد بلوغ نرسیده باشد» .
اسلام اصل رشد و مرحلهای بودن تربیت و رشد و پرورش کودک را پذیرفتهاست. در روایات متعددی از ائمه معصومین علیهمالسلام دوران کودکی به سه مرحله تقسیم شدهاست که هر مرحله در طول هفت سال اجراء میشود. پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «الولد سید سبع و عبد سبع سنین و وزیر سبع سنین؛ فرزند آدمی در هفت سال اول زندگی آقا و بزرگ است و در هفت سال دوم بنده و فرمانبردار و در هفت سال وم وزیر و مشاور خانواده میباشد».
از امام صادق (علیهالسلام) روایت شدهاست که میفرماید: «دع ابنک یلعب سبع و یؤدّب سبع سنین والزمه سبع سنین؛ به فرزندت هفت سال آزادی بده، هفت سال با آداب و اخلاق نیکو تربیتش کن و هفت سال ملازم و همراه قرار بده». یا در روایتی آمده است که: «الغلام یلعب سبع سنین ویتعلم الکتاب سبع سنین و یتعلم الحلال و الحرام سبع سنین؛ کودک هفت سال بازی میکند، هفت سال خواندن و نوشتن میآموزد و هفت سال مقررات زندگی و حلال و حرام را میآموزد».
مرحله اول کودکی از تولد تا هفت سالگی است در این دوران کودک موجودی حساس، ناتوان و نیازمند به مراقب است. او نیاز به آرامش جسمی و روانی و تغذیه مناسب دارد تا در محیطی مناسب جسم و جانش پرورش یابد و استعدادهایش شکوفا شود. بازی بهترین وسیله برای پرورش کودک است. تواناییهایش را بهکار میگیرد، تعاون و اجتماعی بودن را میآموزد. بازی از مهمترین نیازهای کودک است که در حدیث امام صادق (علیهالسلام)به آن اشاره شد و در تعابیر یگر کودک آقا و سید توصیف میشود. والدین باید آقایی و فرماندهی کودک خود را بپذیرند و در حد مجاز به خواستههایش عمل کنند، آنان باید به او خدمت کنند و احترام بگذارند.
مرحله دوم کودکی از هشت سالگی تا چهاردهسالگی است. کودک از نظر جسم و عق به رشد کافی رسیدهاست، میتواند فرمانبردار و مسئولیتپذیر باشد، در این دوره باید اخلاق و آداب نیک در او پرورش یابد. چنانکه در روایات اشاره شدهاست. نیروی فکری وی به حدی رسیدهاست که خواندن و نوشن را میآموزد.
مرحله سوم تا بیست و یک سالگی است. این مرحله دوران کارآموزی و تجربه است، کودک مشاور، وزیر خانواده است. فکرش پخته و دقیق میشود و کارهایی به او ارجاع میشود. در این مرحله والدین باید حلال و حرام را به کودک بیاموزند. طولانی بودن دوران کودکی، امری تازه و مخصوص اسلام نیست؛ در برخی مکاتب و فلسفهها و قوانین اجتماعی به طولانیبودن کودکی اشارههایی شدهاست، در قانون مدنی فرانسه دختر تا 18سالگی و پسران تا بیست و یک سالگی هنوز کودک شمرده میشوند و حق تشکیل خانواده به او داده نمیشود. دوران کودکی از نظر اسلام با آنچه در مکاتب دیگر است، متفاوت است. از نظر اسلام، آدمی در عین اینکه تا بیست و یک سالگی تحت سرپرستی والدین است، از سن بلوغ شرعی استقلال اقتصادی پیدا میکند و در امور اجتماعی دخالت و در مسائل سیاسی اظهارنظر میکند، این خود نشان میدهد که اسلام برای پختهشدن کودک، والدین را که تجربههای بیشتری دارند، به عنوان مشاور او معین میکند
رشد خلاقیت
نوشته شده توسطراضيه رضايي 13ام شهریور, 1402پرورش خلاقیت و ایدهپردازی
دانشمندان معروف از جمله تورنس، برای رشد و پرورش خلاقیت توصیههایی مینمایند تا از این طریق زمینه را برای بروز خلاقیت فرزندان خود آماده نمایند.
1-تجسم قوی: توانایی تصور و تجسم اشیاء، مفاهیم و فرآیندها، امکان بروز خلاقیت را بیشتر میکند، بهتر است تصویرها زنده، متوع، روشن و قوی باشند. تحریک کنجکاوی، انواع بازیهای فکری، نقاشی، تجسم آنچه بیان یا خوانده میشود و درستکاری تصاویر، روشهای مفید برای این مهارت میباشد.
2-درک مطلب: برای آموزش این مهارت به عنوان نمونه میتوان داستانی را برای کودکان بخوانیم و از آنها بخواهیم تا اصل مطلب را به تصویر بکشند و یا آن را به شعر درآورند و یا خلاصه نمایند. هرچند مطلب ساده و روشن باشد، دریافت اصل مطلب راحتتر است.
3-توجه به عواطف: درنظر گرفتن احساسات و عواطف نقش بسزایی در رشد و یا عدم رشد و خلاقیت دارد. عواطف میتوانند باعث شور و شوق شوند و یا در جنبه منفی عامل بازدارنده باشند.
4-قدرت تخیل: در این روش فرد به خود را به جای چیز دیگری قرار میدهد. روشهای پرور تخیل بسیار متنوع است. مثل خواندن و نوشتن داستانهای تخیلی و علمی، اختراعات و ابداعات بسیار زیادی وجود دارد که نتیجه قدرت تخیل افراد است.
5-ابتکار: در این روش باید از فرد خواست تفکر عادی و آنچه که عادت کردهاست کنار بگذارد و به تفکر غیرمعمولی توجه نماید. او نباید از اینکه تفکر متفاوت با دیگران دارد مضطرب و نگران باشد.
6-توانایی درونی: رشد و پرورش تجسم مسائل پنهانی و درونی میتواند نقش مؤثری در خلاقیت داشته باشد. تمرکز، دقت و توجه به مسائل درونی فرآیند خلاقیت را تسهیل میکند.
7-بررسی راههای متفاوت: والدین و مربیان باید از کودک بخواهند راهحلهای گوناگون را برای حل مسائل درنظر بگیرند. یافتن راهحلهای متفاوت و دوری از انتقاد نسبت به ایدهها و عدم محدودیت در ارائه اندیشهها زمینه را برای خلاقیت مهیا مینمید.
8-شوخطبعی: از ویژگیهای افراد خلاق شوخطبعی است. شوخطبعی به این معناست که فرد مسائل بیربط و نامناسب را که برخلاف آداب معمول است، بهم مربوط میسازد. بنابراین باید آن را تأیید و تقویت نمود.
9-زود قضاوت نکردن: باید به کودکان آموزش داد که از قضاوت عجولانه، بدون تفکر و پیشداوری و تعصب خودداری نمایند و در داوری تفکر و استدلال مئنظر قرار دهیم.
10-نگاهی دوباره: از مسائل مهم خلاقیت، داشتن نگرشی متفاوت است. فرد خلاق به دنبال جنبههای جدیدی است.
تغییر نقش از روشهای مؤثر در خلاقیت است. به طور مثال جابجائی نقشها (نقش والدین و کودک، نقش مربی و والدین) زمینهساز اندیشههای جدیدی برای کودکان است.
